Het eerste verhaal in Texas

Hallo,

Hoe gaat het met jullie? Hebben jullie een mooie dag gehad met de Koningsspelen op school? En schijnt de zon al weer wat meer in Nederland?

Het is hier prachtig weer, wel 30 graden. Net zo warm als bij ons midden in de zomer. Wel even wennen, pfff. Gelukkig heb ik wel zomerkleren meegenomen.

De reis ging heel goed. Ik moest wel vroeg opstaan op vrijdagmorgen. Al om zes uur 's morgens. Mijn koffer was heel dik en zwaar van alle cadeautjes die ik meegenomen had voor Mark, Rianne, Logan en Kate.

Het eerste vliegtuig naar Frankfurt zat heel vol. Alle plaatsen waren bezet. Ik ging natuurlijk eerst op een verkeerde stoel zitten. Toen ik mijn koffer in het bagagevak had getild en lekker ging zitten, kwam ik er achter dat ik verkeerd zat. Koffer weer uit het bagagevak en op zoek naar mijn goede stoel. De reis duurde maar een uur.

In het tweede vliegtuig zaten heel weinig mensen, we konden gewoon op twee of drie stoelen liggen als we wilden slapen! Deze reis duurde wel heel lang, wel elf uur. De broer en zus van Rianne kwamen mij halen met de auto. Toen moesten we nog drie uur rijden in de auto. Het was al donker en ik kwam midden in de nacht bij Mark en Rianne aan. Mijn reis heeft 26 uur geduurd. Logan en Kate lagen natuurlijk al lang te slapen.

De volgende dag heb ik ze eindelijk gezien! Ze zijn héééél lief! Kate is nog piepklein en heel schattig. Logan is ook schattig, hij kan al een beetje praten in het Engels. Heel grappig. Het huis is ook heel mooi. Ze hebben geen verdiepingen, dus hoef je geen trap op om naar de slaapkamers te gaan. Wel makkelijk. En handig, kun je ook niet van de trap vallen.

Ik heb al een heleboel politie auto's gezien. Die zijn heel mooi en maken een heel ander geluid dan bij ons in Nederland. Van een politie auto mag je eigenlijk geen foto maken, maar ik ga het toch proberen, voor jullie.

Ik ga weer! Logan heeft een middagslaapje gedaan en is nu wakker. Oma gaat hem snel uit bed halen en even knuffelen.

Groetjes, bye bye, tot de volgende keer!